Digital Video (DV) is een videoformaat dat in 1996 werd geïntroduceerd.

Het formaat codeert video op een magneetband in een digitaal formaat met DCT-compressietechniek. De DV-tape bestaat in 2 formaten: MiniDV en DV. Beide slaan de video-opname op met 25 Megabit per seconde, wat ongeveer overeen komt met 3,6 Megabyte per seconde. De opslagcapaciteit van de MiniDV-cassettes ligt rond de 12,66 Gigabyte voor een 60 minutencassette. MiniDV en DV verschillen alleen qua behuizing en tapelengte. De beeldkwaliteit hangt af van de camera. DV-camera’s zijn te vinden met 1 en met 3 CCD. Bij de 3 CCD-typen is de beeldkwaliteit, met name in zeer lichte en zeer donkere omstandigheden, significant beter. De compressietechniek maakt gebruik van DCT (Discrete cosinustransformatie) maar is speciaal aangepast voor opslag op magneetband. Het beeld is opgedeeld in macroblokken, elk bestaande uit 4 DCT blokken. Verder worden 6 macroblokken, genomen uit ver uit elkaar liggende plaatsen in het beeld, gecodeerd in een constant aantal bits. Ten laatste wordt elke macroblok vrijwel geheel afgebeeld op een sync-blok op de band. Dit alles maakt het mogelijk te kunnen zoeken (vooruit en achteruit met hoge snelheden) alsook fouten op de band vrijwel onzichtbaar te kunnen herstellen.

Mini DV Tape